Contact|

7e Congres (Psycho)Trauma


8 april 2021 | Online

8. Het kruipt onder je huid en het gaat er niet zomaar uit: toxische stress.

Online:

Deze sessie is vanwege haar interactieve karakter alleen beschikbaar voor deelnemers op locatie.

Deze deelsessie is alleen beschikbaar in de eerste ronde.
Drs. Lisette K.M. Walbeehm-Hol, kinderarts, Zuyderland MC.
Maaike Brunekreef, coördinator kindermishandeling en huiselijk geweld, Isala MC.

Werkvorm: Lezing / presentatie waarbij kennisoverdracht ook met interactie gepaard zal gaan.
Leerdoelen:

  • Wat zijn negatieve jeugdervaringen ofwel adverse childhood experiences (ACEs).
  • De relatie tussen ACEs en toxische stress
  • Fysiologie, neurobiologie en epigenetica rondom de toxische stress respons
  • Fysiologische impact van sociale interactie en goede hechting op de gezondheid.
  • De korte en lange termijn gevolgen op fysieke en mentale gezondheid van toxische stress
  • Helende en bufferende factoren voor een kind dat opgroeit met (een risico op ) toxische stress.
  • De invloed van ouderlijke ACE score vanuit de wetenschap op de ontwikkeling van hun kinderen.
  • Internationale voorbeelden ten aanzien van vroegsignalering en vroeginterventie van toxische stress.
  • Waar wij nu in Nederland staan, met onder andere eigen onderzoeksresultaten ACE screening/ toxische stress.
  • Levendige discussie: waar willen we heen, hoe vinden we elkaar, hoe werken we samen aan de hand van enkele cases.

Doelgroep: Voor iedereen die met ouders en / of kinderen werkt. 
Leeftijdscategorie: Allen, 0-18 en volwassenen.

Vanuit de kennis over Adverse Childhood Experiences (ACEs) en de originele ACE study van Felitti et al in 1998 nemen de sprekers de deelnemers mee in de wetenschappelijke resultaten die sindsdien zijn gepubliceerd. Vanuit de neurobiologie kan een fysiologische stressrespons uitgelegd worden en brengt de huidige wetenschappelijke kennis nog meer verklaringen met zich mee. We kunnen nu signaleren wie risico loopt op toxische stress. Nuttig om vroegtijdig interventies in te kunnen zetten want de toxische stress respons kruipt onder je huid en kan pas decennia later klachten geven. Vroegtijdige signalering en interventies lijken het verschil te kunnen maken. Een kijkje in de Nederlandse onderzoeken op dit gebied en huidige wetenschappelijke initiatieven op gebied van toxische stress zal inspiratie geven om met elkaar in gesprek te gaan. Hoe kunnen we elkaar vinden en verder gaan met deze kennis? Wat is er nodig om een verschil te maken en de intergenerationele overdracht te stoppen? Is een ACE screening een goede methode om risico’s op toxische stress te signaleren? Is ACE screening de trendbreuk die we nodig hebben?